Ben je niet thuis, dan zal de deurwaarder de dagvaarding aan een huisgenoot uitreiken of in een envelop in de brievenbus doen.
In de dagvaarding staat altijd, of het nu om een civiele of een strafrechtelijke zaak gaat, een tijd en datum.
De dagvaarding in het strafrecht
De dagvaarding in het strafrecht is wat makkelijker dan die in het civiele recht. In een strafrechtelijke dagvaarding heeft het Openbaar Ministerie (OM) geschreven welke strafbare feiten er zijn gewezen aan de verdachte.
Bewijsmiddelen worden niet in de dagvaarding benoemd in. Daarvoor moet de verdachte of zijn advocaat een verzoek indienen bij het OM. Het OM stuurt dan het dossier op. In dat dossier staan onder andere getuigenverklaringen, foto’s, verklaringen van agenten, uitwerkingen van verhoor etc.
De dagvaarding in het civiele recht
De dagvaarding in het civiele recht is iets uitgebreider. Daarin staat informatie over de deurwaarder en over degene die de dagvaarding krijgt.
De inhoud van een dagvaarding moet tevens voldoen aan een hele rits voorwaarden die je kunt vinden in Artikel 111 lid 2 in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Behalve de tijd en datum om te verschijnen, staat er bijvoorbeeld ook in welke rechtbank bevoegd is. Het belangrijkste verschil is dat behalve de eisen, ook de argumenten en bewijsmiddelen al direct worden bijgevoegd.
Opbouw
Een dagvaarding is vrijwel altijd op eenzelfde manier opgebouwd.
Eerst zaken aangaande de procedure zoals het benoemen van de gedaagde en de eiser, het aangeven van de bevoegde rechtbank en de open ruimtes voor de deurwaarder om te betekenen.
Daarna geeft de dagvaarding de gronden weer. Meestal wordt er begonnen met een feitelijke inleiding van wat er is gebeurd en dan komt het probleem. Vervolgens wordt het verwachte verweer weergegeven en de reactie daarop, dan komt het bewijsaanbod en als laatst wordt de eis genoemd.