Wanneer een ondernemer of een natuurlijk persoon niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen, heeft hij een probleem. Zijn schuldeisers willen immers dat hij gewoon zijn verplichtingen nakomt en zijn rekeningen betaalt. Het doel van een faillissement is het verkopen van alle bezittingen van de schuldenaar om daarna de opbrengst te verdelen onder de schuldeisers. Die schuldeisers zullen meestal niet al hun vorderingen betaald krijgen en zullen vaak zelfs helemaal niets meer krijgen.

Je vraagt surseance van betaling aan als je tijdelijke financiële problemen hebt. Je kunt die problemen dus binnen korte tijd oplossen. De bedoeling van surseance van betaling is dat je een faillissement voorkomt.

Wie kan faillissement aanvragen?

Zowel de schuldenaar als zijn schuldeisers kunnen het faillissement van de schuldenaar aanvragen. Het verzoek van de schuldeisers moet worden ingediend door middel van een verzoekschrift of een online formulier, bij het indienen verzoekschrift is het verplicht, vertegenwoordigd te worden door een advocaat. Overigens kan het faillissement in bepaalde gevallen ook worden aangevraagd door het openbaar ministerie en de belastingdienst.

Wanneer kan iemand failliet worden verklaard?

Een bedrijf of een natuurlijk persoon kan niet zomaar in het faillissement terecht komen wanneer hij zijn verplichtingen niet nakomt. Er moet eerst aan een aantal voorwaarden worden voldaan.

• Allereerst moet de schuldenaar in de toestand verkeren dat hij is opgehouden te betalen.
• Vervolgens moet er sprake zijn van een opeisbare vordering die onbetaald is gelaten
• Ten slotte moet er sprake zijn meerdere schuldeisers waarvan de vorderingen niet meer worden betaald. Deze vorderingen hoeven niet opeisbaar te zijn. Slechts 1 vordering moet opeisbaar zijn.

De gevolgen van een faillissement

Bij het uitspreken van het faillissement wordt direct een curator aangesteld (meestal een advocaat), die de boedel zal beheren. Ook wordt er een rechter-commissaris aangesteld die de curator zal controleren. Voor bepaalde handelingen (bijvoorbeeld het opzeggen van arbeidsovereenkomsten) heeft de curator tevens toestemming van de rechter-commissaris nodig. Degene wiens faillissement is uitgesproken mag zelf zijn boedel niet meer beheren.

Het einde van een faillissement

• Vernietiging van het faillissement (bij bijvoorbeeld verzet of hoger beroep)
• Opheffing van het faillissement (wegens gebrek aan baten, er zijn zelfs niet genoeg opbrengsten om de belangrijkste schuldeisers te voldoen
• Het akkoord (dat de failliet aan zijn schuldeisers kan aanbieden, die ermee moeten instemmen)
• Vereenvoudigde afwikkeling (de concurrente crediteuren worden niet gecontroleerd, aangezien dat zinloos is omdat er toch niet voldoende baten zijn)
• De vereffening (de ‘normale’ manier: met een uitdelingslijst komt er een einde aan het faillissement).

Zit je in de schulden maar wil je geen faillissement aanvragen? Soms kan een surseance van betaling of de WHOA uitkomst bieden!